Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ 18ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012
Οι εργαζόμενοι στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο, έχοντας εισπράξει όλο το διάστημα της θητείας του Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού Κώστα Τζανάκη την τεράστια προσφορά του, εκτιμούμε ότι το κενό που δημιουργείται από την παραίτησή του είναι τεράστιο και δυσαναπλήρωτο.
Ωστόσο, δεν μπορούμε παρά να συμμεριστούμε τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση αυτή. Αποτελεί άποψη και του συλλόγου μας η πεποίθηση που διατυπώνεται στο κείμενο της παραίτησης, όσον αφορά την πολιτική που εφαρμόζεται για τα πανεπιστήμια: «Το πανεπιστήμιο από δημόσιο και ανεξάρτητο από την αγορά, θα πρέπει να μετατραπεί σε επιχειρηματικό και χειραγωγούμενο από αυτήν. Η προσπάθεια αυτή συνεπικουρείται από τη σαφή πολιτική μιας σταδιακής, αλλά με γρήγορο ρυθμό εντεινόμενης, οικονομικής ασφυξίας και διοικητικής παράλυσης των πανεπιστημίων, που δεν είναι διαχειρίσιμη από καμία πανεπιστημιακή διοίκηση, όσο ικανή και αν είναι και όσο καλές προθέσεις και αν έχει».
Ως υπάλληλοι που έχουν να διαχειριστούν καθημερινές υποθέσεις, μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο οικονομικού και διοικητικού αδιεξόδου, θεωρούμε αναγκαία τη συμμετοχή στη διοίκηση ανθρώπων με βαθιά γνώση, υπευθυνότητα και αυταπάρνηση όπως ο Κώστας Τζανάκης.
Από την άλλη όμως, σεβόμαστε και επικροτούμε την επιλογή του να μην υπηρετήσει, έστω και δια της καθημερινής διαχείρισης, εκείνες τις πολιτικές που όχι μόνο οδηγούν το δημόσιο πανεπιστήμιο σε διάλυση, αλλά επίσης την κοινωνία σε εξαθλίωση και τη χώρα σε κατάρρευση.
Μ’ αυτήν την έννοια, εκλαμβάνουμε την απόφασή του περισσότερο ως πράξη αντίστασης, παρά ως πράξη παραίτησης και τον ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Ωστόσο, δεν μπορούμε παρά να συμμεριστούμε τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση αυτή. Αποτελεί άποψη και του συλλόγου μας η πεποίθηση που διατυπώνεται στο κείμενο της παραίτησης, όσον αφορά την πολιτική που εφαρμόζεται για τα πανεπιστήμια: «Το πανεπιστήμιο από δημόσιο και ανεξάρτητο από την αγορά, θα πρέπει να μετατραπεί σε επιχειρηματικό και χειραγωγούμενο από αυτήν. Η προσπάθεια αυτή συνεπικουρείται από τη σαφή πολιτική μιας σταδιακής, αλλά με γρήγορο ρυθμό εντεινόμενης, οικονομικής ασφυξίας και διοικητικής παράλυσης των πανεπιστημίων, που δεν είναι διαχειρίσιμη από καμία πανεπιστημιακή διοίκηση, όσο ικανή και αν είναι και όσο καλές προθέσεις και αν έχει».
Ως υπάλληλοι που έχουν να διαχειριστούν καθημερινές υποθέσεις, μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο οικονομικού και διοικητικού αδιεξόδου, θεωρούμε αναγκαία τη συμμετοχή στη διοίκηση ανθρώπων με βαθιά γνώση, υπευθυνότητα και αυταπάρνηση όπως ο Κώστας Τζανάκης.
Από την άλλη όμως, σεβόμαστε και επικροτούμε την επιλογή του να μην υπηρετήσει, έστω και δια της καθημερινής διαχείρισης, εκείνες τις πολιτικές που όχι μόνο οδηγούν το δημόσιο πανεπιστήμιο σε διάλυση, αλλά επίσης την κοινωνία σε εξαθλίωση και τη χώρα σε κατάρρευση.
Μ’ αυτήν την έννοια, εκλαμβάνουμε την απόφασή του περισσότερο ως πράξη αντίστασης, παρά ως πράξη παραίτησης και τον ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου